Paranoia at pagpuksa, banta sa nuclear engineering ng Russia at Iran

Ayon sa Global Watch | 2025-08-19

Humihina ang alyansang pang-agham ng Russia at Iran sa bigat ng direktang tunggalian at sistematikong pagbuwag sa kanilang intelektuwal na pundasyon. Nakikita ang pagbagsak na ito sa pagkawala ng akademikong talento at sa sistematikong pagpapatalsik sa mga pangunahing tauhan sa larangan ng missile at nuclear. Ang tahimik na pagtanggal, kahina-hinalang pagkamatay, at pagkawala ng ilang indibidwal ay lalo pang nagpapakita ng pagguho.

Sa Iran, nananalaytay ang takot sa hanay ng mga siyentipiko. Ang mga nagnanais maging aerospace at nuclear engineer ay nahaharap sa isang klima ng paranoia, kung saan ang mga institusyon gaya ng Organization of Defensive Innovation and Research (SPND) at Ministry of Defense and Armed Forces Logistics (MODAFL) ay nag-aalok ng sapilitang trabaho na may mababang antas ng kaligtasan.

Ang pagpaslang sa mga siyentipikong sina Fereydoun Abbasi-Davani, Mohammad Mahdi Tehranchi, Ali Bakouei Ketrimi, Abdolhamid Minouchehr, Ahmadreza Zolfaghari, Seyed Amir Hossein Feghhi, Mansour Asgari, Akbar Mottalibizadeh, Saeed Borji Kazeruni, Mohammadreza Seddighi Saber, at Seyed Asghar Hashemitabr noong panahon ng Operation Narnia ng Israel ay nagpatibay sa panganib na kaakibat ng mga programang sinuportahan ng estado.

Ang mga dating prestihiyosong unibersidad, gaya ng Sharif University of Technology at Malek-Ashtar University, ay itinuturing na potensyal na patibong. Sa pagbabalewala at pagkawala ng mga siyentipiko na dalubhasa rin sa larangan ng akademya at depensa, naputol ang mahahalagang linya ng paggabay at mentorship.

Mapanganib na mga proyekto

Kasalukuyan ding nararanasan ng Russia ang pagbagsak na ito, kung saan ang mga pag-aresto, pagbibitiw, at mga hindi maipaliwanag na pagkawala ay patuloy na nagpapahina sa hanay ng mga siyentipiko.

Ang pag-aresto kay Dr. Anatoly Maslov, isang dalubhasa sa hypersonics, kasama ang pagkakakulong kina Dr. Dmitry Kolker at Dr. Alexander Shiplyuk, ay nagpapakita ng mga panganib na kinakaharap ng mga mananaliksik sa mga sensitibong proyekto.

Ipinahihiwatig ng mga pag-arestong ito ang isang kampanya ng panloob na paglilinis na pinapagana ng paranoia at ng pangangailangang maghanap ng mananagot. Ang ganitong kalakaran ay sumisira sa mga kolaboratibong proyekto at sa mga di-pormal na ugnayan ng pagbabahagi ng kaalaman, na humahadlang sa malayang palitan ng ideya sa pagitan ng dalawang bansa.

Dahil dito, itinuturing na panganib sa propesyon ang pakikilahok sa mga programang militar-teknikal. Sa mga institusyong gaya ng Moscow Institute of Physics and Technology (MIPT) at Bauman Moscow State Technical University, na tradisyonal na konektado sa military-industrial complex, ang mga estudyante ay nilalantad sa tatlong pagpipilian: manatiling tapat, manahimik, o lumipat sa ibang bansa.

Ang pagkawala ng kadalubhasaan ay lalo pang nagpapahirap sa kalagayan ng mga Iranian engineer, na nahaharap sa mababang sahod, mahigpit na pagmamanman, banta ng pagpaslang, at mas kaakit-akit na oportunidad sa ibang bansa. Sa Russia naman, ang mga pagbibitiw at pagreretiro, na pinalalala ng institusyonal na paranoia at pagbawas ng pondo, ay nagpapahina rin sa hanay ng mga siyentipiko. Ang paglisan ng mga dalubhasa ay nagdulot ng malaking hamon sa dalawang bansa sa pagpuno sa nawalang talento, na nagreresulta sa pagkaantala, kawalan ng tiwala, at kaguluhan sa kanilang pinagsamang proyektong pangsandata.

Sa likod ng mga headline, isang tahimik na digmaan ang nakatuon sa mga estudyanteng engineer. Ang recruitment para sa mga programang missile at nuclear, na minsang itinuring na prestihiyoso, ay itinuturing ngayon na may mataas na panganib at mababang gantimpala.

Sa mga elitistang institusyon, dumarami ang mga estudyanteng nag-iingat sa kanilang mga sinasabi at nagbabalak na mangibang bansa. Ang sapilitang paglilingkod sa estado, lalo na sa Iran, ay lalo pang nagpapaliit sa kanilang mga pagpipilian sa trabaho. Habang dumarami ang kabiguan ng mga programa at lumalalim ang kawalan ng tiwala, marami ang umiwas sa mga propesyong may kaugnayan sa depensa.

Habang ipinagmamalaki ng Kremlin at Tehran ang kanilang kooperasyon, ang mga pundasyong pang-agham ay gumuguho. Ang pagkawala ng mga engineer at mananaliksik ay naglalarawan ng isang estratehikong kahinaan, na nagpapadala ng nakapangilabot na mensahe sa susunod na henerasyon. Ang kasunduan sa armas ng Iran at Russia ay hindi lamang kooperasyon -- ito ay isang gilingan na umuubos sa mga siyentipiko, dalubhasa, at mananaliksik.